TALENT TO DAR, KTÓRY DAJE SIĘ SAMEMU SOBIE

Pixbay, Niesamowite darmowe obrazy (pixabay.com)

powrót ⟶

Jak rozwinąć talent?

Możliwość rozwoju nowych umiejętności, a tym jest doskonalenie talentu - wybranych, szczególnych aktywności, możliwe jest wtedy gdy osoba znajduje się w stanie który można nazwać poczuciem bezpieczeństwa - czyli w stanie prawidłowej pracy systemów mózgowych, co sprawia iż człowiek ma dostęp do zasobów zgromadzonych we wszystkich systemach mózgowych. Poczucie bezpieczeństwa oraz ciekawość poznawcza, pozytywne emocje wobec własnej osoby i emocjonalne pragnienie by tego dokonać, to recepta na rozwój talentu.

Rozwój talentu związany jest z pewną samoświadomością siebie. Talent czyli szczególne umiejętności, to na poziomie biologicznym ścieżki w mózgu odpowiadające za te wzory reakcji, to modele myślowe o sobie typu: jestem utalentowany, mam talent, dzielę się w uczciwej wymianie z innymi ludźmi swoim talentem, to też wzory reakcji, czyli cały zakres czynności, dzięki którym osoba doskonali swój talent. Te trzy elementy myślenie, działanie i systemy mózgowe, muszą zostać aktywowane by oczekiwane zmiany jakimi są wybitne zdolności, mogły zostać zaprezentowane światu.

Jak rozwinąć talent? Ważnym elementem gdy rozmyśla się o samodoskonaleniu jest zrozumienia najczęściej występujących blokad, należą do nich:

Blokady biologiczne - nieustanne destabilizowanie systemów mózgowych przez stres lub lęk

Niskie poczucie własnej wartości - to negatywne, pesymistyczne, lękowe, deprecjonujące osobową wartość, myśli i komunikaty o sobie samym

Samoświadomość tego jaka aktywność sprawia radość, a jaką aktywnością zajmuje się człowiek, talent powinien dotyczyć aktywności, którą się na prawdę lubi

Najpoważniejsza blokada to kompensacja przeszłych zranień, czyli działania, przez które dana osoba pragnie pozbyć się dręczącego wręcz poczucia winy lub krzywdy lub redukcji uczucia zazdrości, złości, mściwości. Negatywna motywacja, najczęściej wynikająca z przeżycia trudnego, aktywuje dążenie do kompensacji zranienia. Zwyczajowe: „ja mu pokażę ..”, „on już nigdy więcej …”, „udowodnię jej, że się myli …”, sprawia iż dziecko lub dorosły nieświadomie kreuje negatywną intencję - zaczyna realizować aktywności których celem jest ukojenie wewnętrznego emocjonalnego bólu, a nie jest to aktywność związana z rozwojem talentu, choć u wielu osób przeradza się często w aktywność zawodową. Uwaga zakleszczona jest na obiekcie i bodźcach związanych z pierwotnym źródłem zranienia emocjonalnego lub traumy. Działania te niosą ze sobą nie tylko silne negatywne emocje - nieustannie destabilizując systemy mózgowe, ale i wzmacniają te wszystkie niekorzystne schematy życia, przez które ból i cierpienie towarzyszą człowiekowi nieustannie. Motywacja niejako „przyczepiona” do tego działania, jest motywacją negatywną. Uwaga, aktywność, i energia, zakotwiczone są w urazie i przez uraz osoba dąży do zmiany swojego życia. Zachowania te z góry skazane są na porażkę. Negatywne emocje, negatywne myślenie i negatywne działanie, aktywują wyłącznie mózg gadzi i wyzwalają reakcje walcz, biologicznie blokując rozwój prawdziwego talentu.

Jak rozwinąć talent? Nie identyfikować się z modą i promowanymi modelami sukcesu! Podążanie za autorytetem, to bardzo powszechna motywacja, typowa dla czasów i epoki, stale jeszcze obecna w życiu całych grup społecznych i narodowości. Choć zwyczajowo potępia się podążanie za skrajnymi negatywnymi autorytetami, promującymi zachowania przestępcze, uważana analiza kodów kulturowych, osobie racjonalnie myślącej, pozwala uwolnić się od działania pod wpływem promowanych modeli myślowych o sukcesie, sprzecznych ze zdrowym rozsądkiem i zdrowym rozwojem talentu. Kody kulturowe sukcesu, są zmienne w czasie i najczęściej są kreowane tak, by osoba realizowała cudzą wizję sukcesu, wzbogacając tych którzy oferują obietnicę pomocy, choć bardziej blokują rozwój talentu lub wypaczają sens rozwoju talentu - okaleczając osobę utalentowaną. Kulturowa wizja sukcesu i rozwoju talentu często prowadzi do wyniszczeń fizycznych czy psychicznych, to aktywowanie takiego zawłaszczenia umysłu osoby utalentowanej, która finalnie może prowadzić do jej trwałego kalectwa.

Jak rozwinąć talent? Bywa i tak iż motywacja wewnętrzna z pozycji JA, może być negatywna, wtedy gdy osoba wyzuta jest z uczciwości, szacunku, odpowiedzialności, nie ma rozwiniętych kompetencji społeczno-emocjonalnych, jej myślenie, pragnienie i działanie skierowane jest wyłącznie na własny zysk, kosztem życia i zdrowia innych. Taka motywacja i reakcje trudno nazwać zdrowymi i prawidłowymi, ponieważ ich źródło zanurzone jest w negatywnej intencji krzywdzenia innych, z pobudek chciwości, zachłanności. Działania te w żaden sposób nie sprzyjają rozwojowymi talentu, są nośnikiem bólu i cierpienia. Osoba taka często dopuszcza się mataczenia czy kradzieży intelektualnej, przypisuje sobie zasługi innych, niszczy tych, którzy znają prawdę. Finalnie osoba ta, działająca pod wpływem swojego chorego ego, i tak poniesie porażkę, mimo pozornego krótkotrwałego społecznego rozgłosu. Społeczeństwo nie lubi oszustów i ludzi stosujących przemoc, nawet utalentowanych - upadek tych osób bywa drastyczny, a powrót praktycznie nierealny.

Jak rozwinąć talent? Motywacja rozwoju zdrowej tożsamości JA, to proces, który przejawia się w czystości intencji, to pragnienie by poznać, zrozumieć i nauczyć się bycia CZŁOWIEKIEM, z jednoczesnym pragnieniem by ROZWÓJ TALENTU stał się wartością osobową, rodziny i społecznego świata. Osoba, która rozpoczyna swoją przemianę, rozumie ograniczoność ludzkiego myślenia oraz czasowość swojego istnienia na ziemi. Szanuje dokonania innych, bo właśnie na już odkrytej wiedzy, może zbudować nową wartość, doskonaląc swój talent. Osoby te cechuje myślenie dywergencyjne, ich procesy myślowe charakteryzuje: innowacyjność, elastyczność, krytycyzm, oryginalność, wysokie zaufanie do własnej intuicji, stale poszerzana świadomość, etyczność i odpowiedzialność za to co czynią i robią. I co najważniejsze ich rozwój widać przez FAKTY. Jeżeli realizują swój potencjał z czystości intencji, materializują się ich marzenia, a w ich życiu zauważa się szczęście: osobiste, rodzinne, społeczne, ekonomiczne.

Jak rozwinąć talent? A. Nalaskowski ciekawie opisuje blokadę w rozwoju talentu „im teren jest bardziej grząski, im odór bagien intensywniejszy, im otoczenie mniej sprzyjające, tym bardziej droga powinna być pewna, równa i jednoznaczna. (…) Z lotu ptaka widać, jak owymi pokrętnymi ścieżkami i meandrami suną niczym mrówki ludzie, co rusz któryś wpadnie po kolana w błoto, opryskując nim pozostałych, co rusz wędrowcy gubią kierunek, niejeden się już w mazi pogrążył i pozostał na zawsze. Z lotu ptaka widać też wyraźnie, że postaci kluczą wokół cuchnących bagien, że tak naprawdę nie chcą z nich odejść albo nie potrafią. Widać ponadto prostą drogę, którą można stąpać pewnie i szybko opuścić malaryczny teren. Ale ta ścieżka jest pusta, zarośnięta, lekceważona albo zapomniana”[1]. Nie jest to odkrycie nowe, ponieważ by wejść na ścieżkę rozwoju talentu, należy pozwolić sobie zobaczyć bagno relacyjne czy społeczne w którym się tkwi i zakwestionować rodzinne i kulturowe modele myślowe o sukcesie, decydując się stworzyć drogę własnego rozwoju talentu, którą wybierają nieliczni. Wybór jest trudny, ponieważ człowiek jako istota społeczna, pragnie należeć do grupy, a zakodowane społeczne i historyczne kody kulturowe życia, promują modele myślowe iż należy być lojalnym wobec członków rodziny. Jeżeli nikt w rodzinie nie osiągnął sukcesu, osoba pragnąc być częścią tej grupy, będzie nieświadomie sabotowała swój rozwój. WW. Szczęsny zachęca: „człowiek nie może trwać w zastoju. Musi się nieustannie rozwijać.”[3] (…) „Rozwój człowieka jest nierozłącznie związany ze stawianymi celami oraz rozwiązywanymi zadaniami życiowymi oraz licznymi dążeniami wyznaczanymi przez jego charakter.”[4] (…) „Za sprawę pierwszoplanową należy uznać rozwój intelektualny człowieka, a w szczególności poszerzanie jego horyzontów umysłowych. Za cel wychowania umysłowego w aspekcie etycznym należy uznać wdrożenie osoby do samodzielnego poszukiwania prawdy. Poszukiwanie bowiem prawdy zakłada przyjęcie postawy krytycznej umysłu, która jak dobrze wiadomo pociąga niezależność intelektualną oraz postawę twórczą w granicach posiadanego talentu. Rzutuje to dalej na stronę moralną, bowiem człowiek bierny intelektualnie nie potrafi być wolny moralnie.”[5] J. Ziętarska i S. Konarski dosadnie uwypuklają ważną zmianę gdy mowa o etycznym rozwoju talentu: „nie należy nigdy podejmować się obrony i opieki nad ludźmi złymi, zuchwałymi, gwałtownymi, zbrodniczymi, ale zawsze nieść wielkoduszną pomoc cnocie i uciśnionej niewinności, należy w ogóle zaniechać zwyczaju polecania osób, których się dobrze nie zna, czy też wspierania spraw nie dość dobrze zbadanych”[6]. Tkwienie w martwym bagnie toksycznych kodów kulturowych sukcesu, nie jest mądrością życiową, tylko lękiem przed zmianą. Otwartość na nowe zdrowe modele myślowe sukcesu i rozwoju talentu, które już są przetrenowane przez osoby odnoszące w danych dziedzinach sukcesy, jest życiową mądrością, czerpania inspiracji i modeli myślowych oraz wzorów zachowania od innych ludzi sukcesu, przy jednoczesnym tworzeniu swojego modelu rozwoju talentu

Jak rozwinąć talent? Uwierzyć że można go rozwinąć bez względu na to ile ma się teraz lat i jaki bagaż doświadczeń się dźwiga. Doświadczenia ludzi, którzy osiągnęli sukces, powinny być motywujące i mobilizujące dla człowieka który pragnie rozwijać talent. To co inni osiągnęli, jest realnie dostępne dla każdego.

Bibliografia

[1] Nalaskowski A., Pedagogika dyskretna, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków, 2016, s. 46.

[2] Schierse Leonard L., Zraniona kobieta. Uzdrawianie więzi córki z ojcem, Wydawnictwo Arkadiusz Wingert, 2003, s. 52.

[3] Szczęsny W.W., Edukacja moralna, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 2001, s. 103

[4] Ibidem, s. 211, 212.

[5] Ibidem, s. 212.

[6] Ziętarska J., Stanisław Konarski pedagog – polityk – filozof, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2004, s. 33

Jak rozwinąć talent?

Ogromna liczba ludzi każdego dnia myśli, wizualizuje, marzy o lepszym życiu, o sukcesie, sławie, pieniądzach, ale tylko jednostki osiągają swoje cele. Talent z którym utożsamia się często sławę i bogactwo jest niczym innym, jak wykonywaniem określonej czynności w perfekcyjny sposób.

Talent to nic innego jak aktywność, którą osoba doskonali często od poziomu "0", do poziomu mistrzowskiego, jednak pragnienie rozwijania talentu wymaga zrozumienia biologicznych i biograficznych oraz kulturowych hamulców rozwoju tych szczególnych umiejętności.

Jak rozwinąć talent? To wieloletni proces świadomego trenowania określonej sekwencji czynności, dzięki czemu, ścieżka w mózgu zarządzająca tym zakresem czynności powstaje i z każdym treningiem jest coraz silniejsza a przepływ impulsów nerwowych odpowiadających za szybkość, płynność i precyzję, jest wzmacniana w każdym treningu. Trening ten wymaga aktywowania świadomej uwagi, samo racjonalne stwierdzenie iż chce się rozwijać talent, nie sprawi iż nagle objawią się zdolności, których nigdy nie wykształcano w rodzinie i dla których mózg nie stworzył sieci połączeń neuronalnych i tych wzorów zachowań nie ma w pamięci genetycznej.

Jak rozwinąć talent?

należy określić aktywność którą się lubi lub preferuje i daje ona radość
konieczne jest pozyskanie najnowszej zweryfikowanej empirycznie wiedzy z danej doskonalonej dziedziny
ważnym etapem rozwoju talentu, jest wybór nauczyciela, istotne by osoba ta była etyczna oraz mogła wykazać się sukcesami swoich uczniów lub własnymi, wyniki należy zweryfikować
istotna jest własna intencja powinna ona dotyczyć kilku zmiennych: intencja osobowego rozwoju, intencja osiągnięcia mistrzostwa, intencja zarabiania na talencie, intencja progresu osobowego lub społecznego
trening - czyli systematyczne poświęcanie czasu na doskonalenie praktyczne
ewaluacja wyników
ufanie sobie i ... uwolnienie od nauczyciela na rzecz samodzielnego rozwijania talentu oraz oferowanie swoich usług kolejnym pokoleniom

szkolenia i konsultacje

wybór korzystnych kodów kulturowych

i funkcjonalnych modeli myślowych

10 marca 2025

KOMPETENCJE

Kompetencje personalne kompetencje komunikacyjne zarzadzanie zasobami kompetencje emocjonalne konsultacja kompetencje szkolenia kody kulturowe modele myślowe