KOMPETENTNY RODZIC - PRAWIDŁOWY ROZWÓJ DZIECKA

Pixbay, Niesamowite darmowe obrazy (pixabay.com)

kompetentny -

tym szybciej realizujesz marzenia

Jak wychowywać dziecko? Kompetentny rodzic, prawidłowy rozwój dziecka, sukces wychowawczy! - krok piąty unikanie kontroli umysłu dziecka, przez narzucanie mu kulturowych modeli myślowych, tylko dlatego że są stare i wierzyli w nie dziadkowie

Prawidłowy rozwój dziecka, to proces przekazywania dziecku wiedzy czyli tworzenie w pamięci dziecka nowego sposobu myślenia, przez pozyskiwanie i zapamiętywanie wiedzy o wysokiej skuteczności, gdy mowa o oczekiwanych wynikach. Ucząc dziecko rozwijania talentu, wskazuje się na konieczność rozumienia na czym polegają zachowania przypisane do talentu, jakiego używa się kodu komunikacji, jak myśli osoba, która jest mistrzowska w tym obszarze aktywności. Ucząc dziecko kochania siebie i kochania wartościowych, godnych zaufania, bezpiecznych wybranych osób, bezpiecznie dotyka się dziecko, wyraża się o nim pozytywnie - realnie, troszczy się o jego potrzeby, spędza się wspólnie czas. Ucząc dziecka świadomości finansowej, przekazuje się mu kieszonkowe i rozwija się w nim umiejętność zarządzania, wydawania, gromadzenia pieniędzy, itd. Każdy zakres aktywności dotyczy konkretnych modeli myślowych i właściwych sposobów reagowania, a gdy w systemie rodzinnych, takich kompetencji nie ma, należy się ich nauczyć.

Jak wychowywać dziecko? Kompetentny rodzic, prawidłowy rozwój dziecka, sukces wychowawczy! - krok szósty nauczenie dziecka zarządzaniem sobą i swoim organizmem!

Jak wychowywać dziecko? Kompetentny rodzic, prawidłowy rozwój dziecka, sukces wychowawczy! - krok pierwszy pozyskanie wiedzy o tym czyj jest rozwój, jak przebiega i od czego zależy zachowanie dziecka

Jeżeli dziecko rozwija się prawidłowo, powstaje pytanie czy diagnoza jest potrzebna? Świadomość prawidłowości rozwojowych dziecka, wyposaża dorosłych w wiedzę ekspercką w zakresie zarówno stymulowania potencjału dziecka, jak również eliminuje niepotrzebny stres i pozwala na doinwestowanie w te obszary rozwoju, które mogą być słabiej rozwinięte lub maksymalnego skoncentrowania uwagi na te obszary rozwoju, w których dziecko przejawia wybitny talent. Wiedza o tym jak powinien przebiegać prawidłowy rozwój dziecka, pozwala uniknąć sytuacji, w której nie dostrzega się sygnałów świadczących o potencjalnym problemie. Ponadto, gdy rodzic wie, jak działa organizm, jak dziecko doskonali umiejętności, rzeczywiście, a nie pozornie, stanie się kompetentnym rodzicem. Zdecydowana większość awantur w domu z dzieckiem wynika z niekompetencji rodziców.

Diagnoza rozwoju dziecka w normie, prowadzić ma do stworzenia planu kreowania doświadczeń rozwojowych, których głównym celem jest maksymalizacja potencjału rozwojowego dziecka i świadome wywoływanie pożądanych nowych zachowań, które nie występują w systemie rodzinnym, a które współcześnie uznaje się za prawidłowe i korzystne, przez umiejętność zaobserwowania genetycznie uwarunkowanych hamulców rozwoju, które najczęściej są wynikiem stosowania archaicznego sposobu opieki i wychowywania przez system kar i nagród. Kreowane doświadczenia przez dorosłego muszą być intencjonalne, ukierunkowane na cel, czyli na dążeniu do wywołania pożądanego zachowania a przede wszystkim wzrostu sprawności motorycznych, intelektualnych, społecznych, emocjonalnych, etycznych, duchowych, ekonomicznych, samoświadomości, wysokiego poczucia własnej wartości dziecka i innych, w tym intencjonalny rozwój talentu. Oznacza to konieczność tworzenia doświadczeń ogólnorozwojowych o wysokiej jakości i dużej częstotliwości, z umiejętnym wykorzystaniem narzędzia do stymulowania potencjału jakim jest KOMUNIKACJA!

Jak wychowywać dziecko? Kompetentny rodzic, prawidłowy rozwój dziecka, sukces wychowawczy! - krok drugi weryfikacja zasobów intelektualnych i umiejętności rodziców oraz ich decyzja by rozwijać nowe kompetencje w sobie i dziecku!

Diagnoza rozwoju dziecka w normie powinna być przeprowadzona w sposób odmienny, niż potocznie, czyli to także wgląd w poziom rozwoju kompetencji życiowych dziecka i jego opiekunów oraz aktywowanie działań, których celem jest rozwój wszystkich członków rodziny, co będzie miało progresywny wpływ na dziecko i dorosłych. Wyłącznie świadomość biograficzna deficytów interakcyjnych, społecznych, finansowych, intelektualnych, zawodowych oraz zachowań kompensacyjnych dorosłych wobec dziecka, pozwala zrozumieć blokady rozwoju zakodowane w DNA. Ich odkrycie umożliwi tworzenie nowych modeli myślenia w rodzinie, wychowaniu, dziecku, co przełoży się na wyższą jakość interakcji członków rodziny i progres wszystkich: dorosłych i dzieci. Dziecko, ma w swoim genetycznym pakiecie, tylko potencjał rozwoju swoich przodków, także rodziców do czasu jego poczęcia, oznacza to iż wszystkich innych kompetencji, które w systemie rodzinnym nie występują, rodzice i dziecko po prostu muszą się nauczyć, jeżeli zależy im na sukcesie własnym i dziecka. Materiał genetyczny dziecka, zawiera potencjalności zachowań członków jego rodziny, zależnie od płci dziecka i kolejności jego urodzenia, ma to swoje konkretne konsekwencje. Dziecko będzie uzewnętrzniało tylko te schematy zachowań, te kompetencje, które rodzina już wykształciła, dziecko będzie ujawniało wzory zachowania, zgodnie z pamięcią przodka (pierworodny syn, będzie uzewnętrzniał najwięcej zachowań pierworodnych z systemu rodzinnego ojca i matki, zwłaszcza wtedy, gdy będzie mieć z nimi fizyczny kontakt). Dziecko nie ujawni zachowań, których nie uzewnętrzniają rodzice czy opiekunowie, ponieważ jago pamięć genetyczna, nie dysponuje ich engramem. Tym samym oczekując od dziecka nowych zachowań po prostu trzeba je wykształcić, jest to prosty proces, jednak wymaga on od rodziców wiedzy, jak tego dokonać!

Jak wychowywać dziecko? Kompetentny rodzic, prawidłowy rozwój dziecka, sukces wychowawczy! - krok trzeci zakwestionowanie kulturowych i rodzinnych metod wychowawczych, tworzenie własnego modelu rozwijania konkretnych umiejętności w dziecku

Stymulowanie potencjału dziecka w normie i dziecka wybitnie zdolnego, warunkowane jest precyzyjnym określeniem jego potrzeb, co aktywuje umiejętność adekwatnego do jego sytuacji intencjonalnego kreowania doświadczeń które doskonalą już istniejące prawidłowe połączenia w systemach mózgowych, wspierają tworzenie nowych połączeń w mózgu, eliminują te połączenia, które są niekorzystne. Tym samym proces diagnostyczny zasobów genetycznych i ułożenie planu pracy nad rozwojem potencjału dziecka, warunkują sukces zastosowanych metod i technik (świadomie kreowanych zabaw i aktywności), wtedy gdy dorosły etycznie podejdzie do wszystkich elementów tego procesu, zachowując się praworządnie w relacji z dzieckiem przez:

akceptację dziecka bez względu na jego płeć
tworzenie prawdziwego klimatu bezpieczeństwa w dziecku, gdy przebywa z opiekunami
unikanie przemocy emocjonalnej i każdej innej
unikanie nagradzania dziecka za zdrowe, normalne zachowania nagrodami rzeczowymi czy jedzeniem
tworzenie warunków do eksplorowania otoczenia w spontanicznej aktywności przez dziecko
intencjonalne kreowanie zabaw doskonalących konkretne umiejętności: wzorce ruchowe, mowę, kompetencje społeczne, emocjonalne, inteligencję, rozwój moralny
maksymalne wykorzystanie dostępnego czasu na nawiązanie emocjonalnej więzi i bezpiecznego przywiązania dziecka do rodzica
budowanie w dziecku samoświadomości JA, odrębnej tożsamości, inna niż rodzinna
uczenia dziecka zaufania do siebie, pozytywnego wartościowania siebie,
rozwijanie w dziecku decyzyjności: wybór ubrań, wybór kolorów, wybór preferowanych aktywności z jednoczesnym poszerzaniu percepcji dziecka na nowe aktywności i doświadczenia
świadome oddzielanie siebie od dziecka - unikanie emocjonalnych wiązań i kontroli umysłowości dziecka, przez wdrukowywanie mu religijnych, politycznych, czy społecznych modeli myślowych, w które wierzy rodzic, a które w odniesieniu do zdrowego rozwoju tożsamości JA, współcześnie uznaje się za ewolucyjnie szkodliwe
tworzenie w pamięci dziecka prawidłowych znaczeń dla kategorii pojęciowych: pieniądze, człowiek, bezpieczne, zagrożenie, zdrowie, wyzwalając dziecko z religijnych i rodzinnych prototypowych znaczeń i reakcji dla tych i innych kategorii pojęciowych
świadome zachęcanie by dziecko myślało: to umiejętność aktywowania uwewnętrznionej uwagi na to co dziecko czuje i jak dziecko myśli
rozwijanie w dziecku wielorakich inteligencji
przekazywanie dziecku kapitału kulturowego, uczenie go umiejętności, którymi dysponuje i ojciec i matka
przekazanie dziecku prawdziwej, a nie mitycznej wersji historii rodzinnej
ochrona dziecka przed członkami rodziny, którzy są agresywni, niszczą jego podmiotowość, straszą go, deprecjonują jego wartość i tych, którzy stosowali przemoc wobec ojca i matki dziecka
prawidłowe rozwiązywanie problemów, unikanie traktowania sytuacji problemowych w kulturowy sposób, nie należy podawać jedzenia dziecku, które się skaleczyło, należy opatrzeć ranę i inne
należy radyklanie zamykać interakcję z członkami rodziny informując dziecko o potencjalnym zagrożeniu oraz wskazując na konieczność natychmiastowego poinformowania rodzica, gdy jakiś członek rodziny dopuścił się molestowania, skrajnej przemocy fizycznej itd., rodzic ma być filarem poczucia bezpieczeństwa dziecka

Jak wychowywać dziecko? Kompetentny rodzic, prawidłowy rozwój dziecka, sukces wychowawczy! - krok czwarty rozwijanie w dziecku zaufania do siebie, pozytywnego wartościowania własnej osoby, asertywności wobec dorosłych także rodziców

18 marca 2025

Jak wychowywać dziecko? Kompetentny rodzic, prawidłowy rozwój dziecka, sukces wychowawczy!

Kompetentny rodzic? Kompetencja rodzicielska? Czy rodzic potrzebuje eksperckiej wiedzy o rozwoju człowieka, by dobrze wychować dziecko? Po co rodzicowi wiedza o tym czym jest rozwój i zachowanie, jak powstaje i jak go zmienić? Czy gdy dziecko rozwija się prawidłowo, potrzebna jest diagnoza? Te i inne pytania pojawiają się wtedy, gdy pragnie się zdrowia dziecka i tego by stał się szczęśliwym i spełnionym dorosłym.

Wychowanie dziecka, którego wynikiem jest zdrowy, szczęśliwy dorosły, to proces intencjonalnego tworzenia doświadczeń - najpierw w zabawie, później w kierunkowych aktywnościach, dzięki którym dziecko nabywa umiejętności: zarządzania wzorcami ruchowymi, mową, relacjami, zarządza swoim organizmem, rozumie swoje ciało, zarządza też rozwojem własnego talentu.

Rozwijanie potencjału dziecka, zaczyna się od świadomości jak przebiega jego rozwój, stąd diagnoza pozytywna, pozwala ocenić czy nabywane umiejętności w stosunku do normy, zostały opanowane, czy wymagają wsparcia, a może dziecko przejawia poziom opanowania umiejętności ponad wiek rozwojowy.

KOMPETENCJE

Kompetencje personalne kompetencje komunikacyjne zarzadzanie zasobami kompetencje emocjonalne konsultacja kompetencje szkolenia kody kulturowe modele myślowe