słowa kluczowe: Kompetencje personalne kompetencje komunikacyjne umiejętności sukces kompetencje emocjonalne kompetencje społeczne biologia zachowań engram wzory zachowania

Pixbay, Niesamowite darmowe obrazy (pixabay.com)

KOMPETENCJE PERSONALNE - prosta droga do sukcesu

Rozwój nowych kompetencji i reagowanie adekwatne do sytuacji możliwe jest wtedy, gdy mózg dysponuje pamięcią właściwego wzoru reagowania lub wtedy, gdy osoba świadomie takie kompetencje pozyska i w konkretnej sytuacji dokona wyboru reakcji. Bodźce sensoryczne: wzrok, smak, zapach, słuch, dotyk, czucie siebie oraz bodźce zewnętrzne: ludzie, zwierzęta, przyroda, przedmioty materialne, jedzenie, dźwięki, otoczenie fizyczne, pory roku, dnia, aktywują wzory zachowania bez wiedzy i świadomości człowieka, na podstawie zgromadzonej wiedzy w DNA, ale tylko do czasu, gdy osoba zyska świadomość iż może to zmienić, decydując się na intencjonalne doskonalenie kompetencji personalnych. Wewnętrzna spójność: prawidłowe działanie systemów mózgowych, właściwe modele myślowe i wzory reagowania, czynią człowieka osobą kompetentną.

Kompetencje personalne świadomie wykształcone w kluczowych obszarach aktywności człowieka, to umiejętności, dzięki którym osoba biologicznie jest w stanie równowagi i spokoju, stan ten gwarantuje możliwość korzystania z kory szarej, czyli myślenia, akt myślowy związany jest ze świadomą uwagą. Wyłącznie bycie świadomym pozwala zarządzać systemami mózgowymi, modelami myślowymi, uruchamiając proces adekwatnego wyboru reakcji.

Presja kulturowa, jak również lęk przed znaczącym dorosłym (nieuświadomiony), destabilizują pracę systemów mózgowych, uniemożliwia to rozwijanie się kory szarej - osoba nie jest w stanie doskonalić kompetencji personalnych, nie jest z biologicznego punktu widzenia zdolna do weryfikacji modeli myślowych według których żyje. Myśl iż można zmienić perspektywę tłumaczenia świata z religijnej, rodzinnej, potocznej na racjonalną, sprawia iż człowiek taki odczuwa często paraliżujący lęk. Inne blokady w rozwoju kompetencji personalnych, wynikają z promowanych modeli myślowych, typowych dla danej kultury, przykładem jest potoczne przekonanie iż 18 rok życia człowieka świadczy o jego dojrzałości, innym błędnym modelem myślowym jest to iż osoba bogata jest w pełni dojrzała. Każda umiejętność, wykształcona świadomie przez człowieka, objawi się wysokimi wynikami. Mężczyźni od tysiącleci rozwijają kompetencje ekonomiczne, przywódcze, przedsiębiorcze. W systemie patriarchalnym, nie musieli rozwijać innych, te były wystarczające. Kobiety rozwijały kompetencje emocjonalne, społeczne, opiekuńczo-wychowawcze. Do niedawna te umiejętności gwarantowały kobiecie trwałość związku małżeńskiego dzięki zabezpieczeniu materialnemu, które gwarantował mężczyzna. Jeszcze nigdy nie promowano powszechnie modelu myślowego, ani go nie wdrożono, że każda osoba powinna mieć wykształcone wszystkie kompetencje, powinna osiągnąć pełną dojrzałość.

Akceptując fakty iż kody kulturowe stworzone w Polsce dla kobiet i mężczyzn są odmienne, rozumie się zachowania ludzi, w odniesieniu do zmiennej społeczno-historycznej. Mężczyźni do dnia dzisiejszego zdecydowanie są bardziej kompetentni w zarabianiu pieniędzy, zarządzaniu, walce o awans w strukturze hierarchicznej, takie mają geny, ten zestaw umiejętności był do niedawna wystarczający by mężczyzna mógł znaleźć partnerkę i spłodzić z nią potomstwo. Kobiety zgodnie z kodami kulturowymi miały być głównie ładne, uczuciowe i niezbyt inteligentne, dość infantylne i niezaradne finansowo.

Zmiany cywilizacyjne obnażyły problemy wynikające z takiego myślenia i życia zgodnie z genetyczną pamięcią kulturowych ról płciowych. W systemie hierarchicznym nie promowano modelu myślowego iż wykształcenie kompetencji personalnych jest warunkiem awansu społecznego i umożliwia lepszą jakość życia.

Kompetencje personalne, to umiejętności umożliwiające świadomy wybór zachowania, adekwatnie do kontekstu sytuacyjnego, społecznego. Innych kompetencji potrzebuje człowiek by zarabiać pieniądze, innych by cieszyć się z wysokiej jakości związku uczuciowego. Osoba, która rozwija wybrane kompetencje może nie mieć wykształconych innych umiejętności, stąd samoświadomość siebie, wyzwala z mitycznego myślenia o przeznaczeniu na rzecz rozwijania odpowiedzialności za swój los.

Kompetencje personalne to taki poziom zgromadzonych zasobów intelektualnych (wiedza), które pozwalają na świadomy wybór reakcji adekwatnej do kontekstu społecznego i sytuacyjnego, generującej wysokie, oczekiwane wyniki. Najczęściej zwraca się uwagę na konieczność uzupełnienia umiejętności gdy pojawiają się problemy, których nie da się skutecznie rozwiązać, korzystając z posiadanych zasobów.

B. Woynarowska odnosząc się do kompetencji, które cechują ludzi dojrzałych wyszczególnia klika kluczowych elementów, nie należy traktować tego modelu jako idealnego, zapewne wraz z przyrostem wiedzy i lepszym rozumieniem ludzkiego życia, model ten będzie nadal ewoluował. Nie mniej jednak człowiek, który intencjonalnie rozwija lub doskonali te kompetencje będzie żył zdecydowanie na wyższym poziomie niż osoba, która boi się zmian myślenia i reaguje nawykowo.

Kompetencje biologiczne - „zdrowie fizyczne – odnosi się do ciała, biologicznego funkcjonowania organizmu i jego poszczególnych układów. Może oznaczać z jednej strony prawidłową ich funkcję, a z drugiej strony, odpowiedni poziom sprawności i wolności fizycznej, zdolność do wykonywania codziennych czynności bez nadmiernego zmęczenia." I "zdrowie psychiczne, w tym zdrowie umysłowe (mentalne) zdolność do jasnego spójnego myślenia, uczenia się, realizacji swojego potencjału intelektualnego."

Kompetencje emocjonalne - "zdrowie emocjonalne: zdolność do kontrolowania emocji, w tym rozpoznawania ich i wyrażania w sposób adekwatny do sytuacji, zapewniający poczucie komfortu i akceptowanych społecznie, zdolność do radzenia sobie z trudnościami, stresem napięciem, depresją, lękiem."

Kompetencje społeczne - "zdrowie społeczne, w tym:

niezależność, autonomia, jako cecha osób dojrzałych,
zdolność do utrzymywania dobrych relacji interpersonalnych i współpracy z innymi ludźmi,
akceptacja odpowiedzialności za siebie i innych."

Kompetencje duchowe - "zdrowie duchowe, w tym: samoświadomość, jakość relacji, system wartości i poczucie celu życia, zdolność do dawania i brania, okazywanie ciepła, bezwarunkowa miłość, poczucie celu i sensu życia uznawanie czynników transcendentalnych, wewnętrzna siła i spokój, pozytywne nastawienie, własne kredo życiowe, uznawanie istnienia czegoś co istnieje poza naszym umysłem, otwartość na przeżycia duchowe, zdolność do wyjścia poza świadomość. (…) Doświadczenie wewnętrznego spokoju i zgody z samym sobą."

Kompetencje seksualne - "zdrowie seksualne, to zespół biologicznych, emocjonalnych, intelektualnych i społecznych aspektów życia seksualnego, ważnych dla pozytywnego rozwoju osobowości, komunikacji i miłości. Zdrowie seksualne oznacza wolność od przymusu i przemocy seksualnej, ochronę przed nią oraz odpowiednie rozwiązywanie problemów związanych z życiem seksualnym”[1].

Kompetencje intelektualne - „to ogólna zdolność korzystania z doświadczeń, jest to złożona zdolność umysłowa, która obejmuje takie zdolności jak rozumienie słowne, wyobraźnia przestrzenna, zdolność posługiwania się liczbami”[2]. „Zdolność poprawnego rozwiązywania problemów oraz rozumienia i uczenia się, zdolność rozumienia i skutecznego regulowania emocji, umiejętność tworzenia nowych rozwiązań, zdolność do adaptacji w danym środowisku”[3].

Kompetencje ekonomiczne - H. Simon i M. Dietl pisząc o kompetencjach ekonomicznych wskazują iż cechą ludzi ekonomicznie zdrowych są: "wysokie kwalifikacje i nieustanne zdobywanie wiedzy, czyli wysoki poziom wykształcenia i zdolność do uczenia się. Kolejnym elementem jest kreatywność - czyli zdolność do poszukiwania nowych pomysłów, przyspieszania pewnych procesów, umiejętność twórczego myślenia, elastyczność, umiejętność radzenia sobie z różnymi sytuacjami, pracowitość”[4]. Zdaniem N. Kishtainy to zespół umiejętności związanych z dokonywaniem racjonalnych wyborów życiowych w zakresie wykształcenia, a później aktywności zawodowej, umiejętność pozyskiwania dochodu i zarządzania nim, zdolność do szczegółowej obserwacji i mądrej oceny danego zjawiska ekonomicznego wolnego od idei przypisanych do pieniędzy. To świadomość historyczna związana z ewolucją monetarną na przestrzeni wieków i umiejętność dystansowania się wobec idei ludzkich o silnym zabarwieniu emocjonalnych wobec praw ekonomicznych.[5]

Kompetencje personalne - to zespół cech osobowych takich jak: wysoka samoocena, samoświadomość, produktywność, mentalna wolność, odpowiedzialność, prawość, życie celowe, asertywność, realność, świadomość ciała, zdolność do kochania siebie i innych, kompetencja, autonomia, refleksja, elastyczność[6].

Bibliografia

[1] Woynarowska B. (2010) Edukacja zdrowotna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 32, 33.

[2] Zimbardo P.G., Ruch F.L. (1998) Psychologia i życie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 668.

[3] Kosslyn S.M., Rosenberg R.S. (2006) Psychologia. Mózg, człowiek, świat. Kraków: Wydawnictwo ZNAK, 836, 839.

[4] Simon H., Dietl M. (2009) Tajemniczy mistrzowie XXI wieku. Strategie sukcesu nieznanych liderów na światowych rynkach. Warszawa: DIFIN SA, s. 308 – 336.

[5] Kishtainy N. (2017) Krótka historia ekonomii. Łódź: Oficyna Wydawnicza READ ME, s. 248

[6] Branden N. (2014) 6 filarów poczucia własnej wartości. Łódź: Wydawca JK, s. 299

KOMPETENCJE PERSONALNE

Jeżeli jakość, wartość oraz treść kodów kulturowych blokuje realizację naturalnych aktywności człowieka, to zdolność do samodzielnej zmiany pamięci genetycznej oraz zdolność do osłabienia siły engramów i świadome tworzenie własnych kodów kulturowych, własnych modeli myślowych, aktywuje rzeczywiste zmiany w jakości życia ludzi, przez fakt umiejętności zarządzania własnym organizmem, w tym zarządzania systemami mózgowymi podczas realizacji wytyczonych celów.

Fundamentem dla rozwoju wszystkich kluczowych kompetencji życiowych jest wiedza o świadomym i nieuświadomionym kodowaniu neuronalnym schematów reakcji, wiedza o prawdziwych i wymyślonych zagrożeniach a przede wszystkim umiejętność samodzielnej zmiany własnych modeli myślowych! To rozwijanie zaufania do samego siebie i rozwijania pozytywnego emocjonalnego wartościowania własnej osoby - te dwie kluczowe zmiany, wyzwalają z zewnętrz sterowalności, na rzecz woli stanowienia o sobie.

Ufając i kochając siebie, aktywuje się działania inwestowania w swój rozwój. W myśl kodów kulturowych ludzi w Polsce socjalizowano by kochali i służyli oraz inwestowali w innych i ten mechanizm manipulacji trzeba zakwestionować i zmienić swój sposób myślenia.

Kompetencje

im więcej wiesz

tym lepsze podejmujesz decyzje

KOMPETENCJE

Kompetencje personalne kompetencje komunikacyjne zarzadzanie zasobami kompetencje emocjonalne konsultacja kompetencje szkolenia kody kulturowe modele myślowe