Zdrowy mózg dziecka, zdrowie umysłowe, zdrowie psychiczne dziecka, zależy od kompetencji Rodzica, korzystając z konsultacji z pedagogiem zdrowia zyskujesz:
specjalistyczną wiedzę dotyczącą autonomicznej umiejętności aktywowania neurogenezy w systemach mózgowych dziecka
umiejętności zarządzania schematami zachowania dziecka, w odniesieniu do pamięci biograficznej i autobiograficznej
umiejętność stymulowania zdrowego rozwoju dziecka od poczęcia
umiejętność stymulowania rozwoju kompetencji społecznych, emocjonalnych, motorycznych, mowy
umiejętność rozwijania procesów poznawczych dziecka: inteligencji, myślenia, analizowania,. refleksji, planowania, przewidywania, planowania, działania celowego
umiejętności kodowania w systemach mózgowych dziecka zdrowej neuronalnej indywidualnej tożsamości JA
umiejętność wzmacniania motywacji wewnętrznej w dziecku
umiejętność budowania zdrowych relacji z dzieckiem
umiejętność prawidłowego kodowania w systemach mózgowych dziecka schematów zachowania i ich elastycznego zmieniania
Mózg dziecka rozwija się na fundamencie pamięci genetycznej schematów zachowania ojca i matki, dysponuje ich potencjalnością dla wszystkich zdolności, które opanowali do chwili poczęcia, ich ujawnienie się zależy od doświadczenia. Rozwój mózgu dziecka, przebiega etapami:
mózg gadzi jest dojrzały w chwili narodzin, samoczynnie uruchamia reakcje odpowiedzialne za: przetrwanie, walkę, znieruchomienie, od urodzenia mózg gadzi poza świadomą uwagą dziecka koduje nowe reakcje które uznaje za użyteczne w tej rodzinie, nie oznacza to iż reakcje te są zdrowe i prawidłowe, oznacza to ich istotną wartość dla przeżycia
mózg emocjonalny dojrzewa kilkanaście lat, samoczynnie uruchamia rodzinne schematy zachowania, dziecko nie kontruje tych reakcji wolą, dziecko działa w pętli schematów biograficznych zgodnych z płcią i kolejnością urodzenia
kora szara dojrzewa ponad 25 lat i zmienia się do końca życia człowieka, to ona decyduje o inteligencji, sprawczości, skuteczności dziecka
Metody wychowawcze: kary, nagrody, system żetonowy, destabilizują systemy mózgowe, tym samym przez brak wiedzy rodziców, dziecko ma znacznie ograniczoną możliwość rozwijania i korzystania z kory szarej dla autonomicznego, inteligentnego, skutecznego działania
Mózg dziecka przepełniony jest modelami myślowymi przodków, od urodzenia rodzice kodują w jego mózgu zewnętrzną (najczęściej niekorzystną) neuronalną tożsamość, przez komunikaty słowne i doświadczenia. Zdrowie umysłowe, zdrowie psychiczne dziecka należy rozwijać od poczęcia świadomie tworząc nowe modele myślowe:
nowy model myślowy dotyczący indywidualnej tożsamości dziecka, innej niż tożsamość rodzinna, religijna czy kulturowa
nowy model myślowy dotyczący umiejętności kochania siebie przez dziecko
nowy model myślowy dotyczący rozwijania umiejętności zarządzania własnym organizmem
nowy model myślowy dotyczący rozwijania talentu
nowy model myślowy dotyczący doskonalenia wszystkich kompetencji aż do osiągnięcia pełnej dojrzałości
nowy model myślowy dotyczący umiejętności ufania sobie nie innym
Zdrowie umysłowe, zdrowie psychiczne dziecka gwarantuje prawidłowe kodowanie w systemach mózgowych poczucia indywidualności i sprawstwa, dzięki czemu dziecko wyrasta na osobę odporną na manipulację i kontrolę, szanującą swoje życie i zdrowie, a przede wszystkim na osobę która z sukcesem realizuje swoje cele i żyje szczęśliwie.
Nowe zdrowe schematy zachowania
Zdrowy mózg dziecka, zależy od jakości doświadczeń kreowanych mu przez znaczących dorosłych oraz przez osoby zawodowo zajmujące się dzieckiem. Dziecko bez swojej woli i wiedzy ujawnia zachowania:
zgodne ze schematami interakcji w systemie rodzinnym
zgodne z rodzinną rolą, zależnie od płci i kolejności urodzenia
zgodnie z wiedzą kulturową także zależnie od płci i kolejności urodzenia
zakodowane od urodzenia przez starsze systemy mózgowe poza świadomą uwagą dziecka
Zachowania dziecka nie będą wolicjonalne, gdy dziecko się boi, jest zestresowane, jest karane lub nagradzane, ponieważ te metody wychowawcze destabilizują systemy mózgowe i uruchamia ono, starsze dzisiaj niekorzystne schematy zachowania. Dziecko ponadto odtwarza zachowania wszystkich członków rodziny, z którymi ma kontakt. Zachowanie dziecka będzie społecznie prawidłowe, gdy rodzice świadomie stymulować będą od jego poczęcia lub urodzenia właściwy sposób reagowania w różnych kontekstach relacyjnych i sytuacyjnych. Tak aktywują korzystną neurogenezę w miejsce odziedziczonych dzisiaj nie adaptacyjnych wzorów sieci neuronowych dla reakcji przodków. Zachowanie dziecka będzie społecznie prawidłowe, gdy rodzice nauczą dziecko reagować właściwie na zagrożenie, na obcych, na siebie, na członków rodziny a przede wszystkim aktywują w dziecku intencję doskonalenia własnego talentu