słowa kluczowe: Agnieszka Kozdroń Zespół Aspergera Zrozumieć aby uzdrowić wydanie 2 Asperger zaburzenia ze spektrum autyzmu niepełnosprawność zaburzenia rozwojowe terapia
Pixbay, Niesamowite darmowe obrazy (pixabay.com)
Agnieszka Kozdroń Zespół Aspergera Zrozumieć aby uzdrowić
Wydawnictwo: DIFIN SA
Rok: 2020
ISBN: 978-83-8085-988-3
Liczba stron: 316
KOMPETENCJE
Ważne informacje
telefon: 518-089-032
email: kompetencje@agnieszkakozdron.pl
rejestracja
poniedziałek - piątek 8.00 - 17.00
realizacja konsultacji w umówionym terminie
Polecana książka
Agnieszka Kozdroń Zespół Aspergera Zrozumieć aby uzdrowić, po osiemnastu latach mogę napisać z pełną odpowiedzialnością że w z zdecydowanej większości sytuacji uzdrowienie dziecka z zaburzeń ze spektrum autyzmu czy innych zaburzeń rozwojowych jest z biologicznego punktu widzenia możliwe i dość proste, jednak z uwagi na polską rodzinną mentalność, praktycznie niemożliwie - członkowie rodziny zrobią wszystko by to utrudnić by prawda o przemocy w systemie rodzinnym, nie wyszła na jaw - nie jest to mechanizm do końca świadomy, to wielopokoleniowe ukrywanie przemocy i chronienie ludzi, którzy ją stosują. W Polsce w fobiczny sposób dąży się do utrzymania pozorów, chociaż i tak otoczenie społeczne ma świadomość tego jak realnie funkcjonuje rodzina. Potoczne stwierdzenia "przeklęty ptak, który własne gniazdo kala", "nie mów nikomu co się dzieje w domu" - nadal są fundamentem niepisanych rodzinnych zasad. Ponadto polskie standardy terapeutyczne koncentrują się na dziecku, a nie na źródle które aktywowało niepełnosprawność. Paradoksalnie w bibliotekach publicznych, każdy szanujący się naukowiec etycznie prowadząc badania i publikując wyniki stwierdza iż w rodzinach w których rodzą się dzieci ze spektrum autyzmu występuje zjawisko przemocy w ujęciu wielopokoleniowym, jednak literatura ta nigdy nie jest polecana rodzicom i nigdy nie rozmawia się z rodzicami o tym, iż uzdrowienie dziecka, możliwe jest wyłącznie przez uzdrowienie jego rodziców - najczęściej ofiar przemocy swoich rodziców, rodzeństwa czy krewnych chorego dziecka. L. Kanner został "zlinczowany" a jego reputacja naukowca zniszczona za stwierdzenie iż oziębłość matek, odpowiada za autyzm. H. Asperger został przyjęty dość pozytywnie ponieważ winił ojców. Obaj mieli rację i obaj się mylili. Szukając odpowiedzi na pytanie o przyczynę zaburzeń ze spektrum autyzmu trzeba spojrzeć na ludzki organizm przez pryzmat tego jak powstaje zachowanie, czym są mechanizmy obronne i jak mózg gadzi koduje szybkie reakcje przystosowawcze w rodzinie, religii i państwie. Każda przemoc i zagrożenie życia, każde morderstwo nie ujawnione - zatuszowane w państwie, religii, rodzinie aktywuje powstanie takich zmian ewolucyjnych w systemach mózgowych iż aktywny jest wyłącznie mózg gadzi i mechanizmy obronne. Państwo i religia promowały przemoc, rodzice utożsamiali się z tymi modelami myślowymi, tak było od pokoleń, babki wystawiały na przemoc swoje dzieci, patriarchat i przemoc były powszechne - lęk przed członkiem rodziny sprawił iż doszło do trwałych genetycznych (odwracalnych) zmian w działaniu systemów mózgowych. Dziecko z takim obciążeniem genetycznym rodzi się z lękiem przed rodziną jego mózg gadzi ma aktywny program szukaj zagrożeń i chroń życie. Mózg zdrowego dziecka wychowanego w bezpiecznym środowisku nastawiony jest na program szukaj możliwości rozwojowych i doskonal swój potencjał. I to jest cała tajemnica autyzmu.
Analizy biograficzne dużej grupy rodzin w których urodziły się dzieci z zaburzeniami rozwojowymi ujawniały zawsze w ujęciu wielopokoleniowym co najmniej cztery pokolenia wstecz traumatyczne doświadczenia, w których przemoc odgrywała kluczową rolę - były to morderstwa, sadyzm, aborcje, skrajna przemoc emocjonalna, nagłe tragiczne wypadki które nie zostały rozwiązane w prawidłowy sposób. Uzdrowienie dziecka wymaga świadomości tego jak reaguje mózg na każdego członka rodziny, jeżeli dziecko przebywa z agresorem swoich rodziców - np. dziadkiem czy ciotką - mózg dziecka nigdy nie będzie mógł się prawidłowo rozwijać, ponieważ mózg gadzi rozpoznaje w agresorze dziadku czy ciotce śmiertelne zagrożenie i dominuje nad korą szarą wyzwalając mechanizmy obronne. Gdy ojciec czy matka byli bici, molestowani, straszeni bogami lub piekłem, pozbawiani posiłku, gdy ich potrzeby egzystencjalne były zaniedbywane a kary dotkliwe, dziecko przebywając z takimi krewnymi ma dwa wyjścia albo rozwinie sadyzm który cechuje tych ludzi, albo będzie reagowało wyłącznie z pozycji mechanizmów obronnych.
W Polskiej kulturze nie ten kto jest sadystą w rodzinie jest piętnowany, ale osoba która mówi o tym głośno. Dopóki ludzie nie nauczą się rozwiązywać przemocy w praworządny sposób, radyklanie odcinając się od sadystów, biologiczne ewolucyjne mechanizmy przetrwania w ludzkim mózgu, zablokują kodowanie zdrowych wzorów reagowania.